مباحثی در اخلاق

حب دنیا و علاقه شدید به جمع‌آوری ثروت

دنیا در آیات و روایات به آب شور تشبیه گردیده است که انسان هر چه می نوشد نه تنها تشنگی او برطرف نمی شود بلکه بر تشنگی او افزوده می گردد. یکی از معجزات قرآن، تذکر حرص و ولع یهود در جمع‌آوری مال و ثروت می‌باشد. قرآن کریم در آیه شریفه 96 سوره بقره می‌فرماید: «و لتجدنهم احرص الناس علی حیوة و من الذین اشرکوا یود احدهم لو یعمر الف سنة و ما هو بمزحزحه من العذاب ان یعمر و الله بصیر بما یعملون»: «و آنان را مسلماً آزمندترین مردم به زندگی و [حتی حریص‌تر] از کسانی که شرک می‌ورزند، خواهی یافت. هر یک از ایشان آرزو دارد که کاش هزار سال عمر کند با آن که اگر چنین عمری نیز به او داده شود ، وی را از عذاب دور نتواند کرد و خدا بر آنچه می‌کنند، بیناست.»

براساس این آیه شریفه، ملت یهود حریص‌ترین ملل در جمع‌آوری مال و ثروت می‌باشند. آنها فقط دنیا را می‌خواهند و از نظر آنها مهم نیست که راه به دست آمدن آن حلال باشد یا حرام. حتی آنها از مشرکان که به طور طبیعی باید در جمع‌آوری ثروت از همه حریص‌تر باشند و در مورد راه به دست آمدن پول باکی نداشته باشند، حریص‌ترند.

حرص و ولع بنی‌اسرائیل آنچنان زیاد است که دوست دارند هزار سال زنده بمانند و مال و ثروت جمع کنند. شاید هم چون از کردار بد خویش مطلعند و می‌دانند در آنجا دقیقاً به حساب‌ها رسیدگی می‌شود، دوست دارند زنده بمانند و مرگ هرگز به سراغشان نرود و به همین سبب از مرگ واقعاً وحشت دارند. اما قرآن می‌فرماید: طولانی شدن عمر هیچ گاه به حال آنها نفعی ندارد و نخواهد داشت.[1] اما بالاخره باید تسلیم مرگ شوند. ترس و وحشت آنها از مرگ در آیات شریفه 6 و 7 سوره جمعه نیز آمده است.

ممکن است تصور شود ویژگی مذکور خاص بنی‌اسرائیل در زمان حضرت موسی (ع) بوده و بعداً ادامه نداشته است، اما طبق آیه شریفه 169 سوره اعراف، این موضوع همچنان به عنوان یک ویژگی اصلی و عمیق در یهود تداوم یافته است.[2] براساس این آیه شریفه کسانی از بنی‌اسرائیل که وارث پیشینیان خود شدند و معارف و احکام الهی را به ارث بردند، به طور طبیعی باید تقوا پیشه می‌کردند و از لذائذ ناپایدار دنیا و عوائدی که مانع ثواب دائم و ابدی بود، چشم می‌پوشیدند اما با کمال تأسف «یأخذون عرض هذا الادنی» دو دستی این لذائذ را گرفته و خود را روی آن می‌افکنند و هیچ پروایی از جرم و گناه ـ هر قدر هم زیاد باشد ـ ندارند. حتی با کمال وقاحت می‌گویند «سینصرلنا» و به ناحق وعده آمرزش به خود می‌دهند، بدون این که از گناه بازگشتی کرده باشند.[3]

این راهبرد در قوم یهود همچنان ادامه یافته تا این که امروز نیز به وضوح مشاهده می‌شود. آنچنان که یک نویسنده غربی به نام «فرانک سالتر» ثابت کرده است گروه‌های یهودی آمریکا با وجود آن که تنها 5/2% جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند اما در مورد مسائلی نظیر حمایت از اسرائیل، مهاجرت و به طور کلی سیاست‌های قومی، شدیداً اعمال نفوذ می‌نمایند.[i] اطلاعات به دست آمده نشان می‌دهند که درآمد سرانه یهودیان آمریکا تقریباً دو برابر غیریهودیان است.[ii] بر اساس فهرست «فوربس»[4] بیش از یک چهارم ثروتمندترین مردم آمریکا را یهودیان تشکیل می‌دهند و به طور کلی یک سوم کل میلیونرهای آمریکایی، یهودی هستند. 20% اساتید دانشگاه‌های معتبر آمریکا نیز یهودی هستند و 40% مؤسسات حقوقی معتبر در شهرهای نیویورک و واشنگتن متعلق به یهودیان می‌باشد.[iii]

در سال 1996 تقریباً 300 سازمان یهودی در آمریکا فعالیت می‌کردند که در مجموع بودجه‌ای بالغ بر 6 میلیارد دلار در اختیار داشتند. (لازم به ذکر است این مبلغ، از تولید ناخالص ملی نصف کشورهای عضو سازمان ملل بیشتر است.)[iv]